Welkom op onze site. Hier kun je het gastenboek tekenen
Naam |
Commentaar |
306) |
reinanda zonderop |
Plaats: leiden |
|
|
Maandag, 3 mei 2004 22:23
5 maart ben je van me weggegaan.
Hier stopte ook mijn leven.
Ik zal doorgaan voor de kinderen, maar de pijn is niet te beschrijven.
Ik hoop dat je je weg zult vinden, ik ga het ook proberen zonder jou.
Eduard, ik hou van je met mijn hart en ziel, en ik hoop je ooit terug te zien.
Weet dat ik je nooit vergeet !
|
305) |
Pappa en Mamma |
|
|
Zondag, 2 mei 2004 19:38
Dag lief ventje van ons,
Al bijna 3jaar zou je zijn geworden deze maand, weet dat we je enorm missen en je blijft altijd ons eerste lieve mannetje.........we blazen een dikke kus naar je toe xxxxxx
|
304) |
max |
|
|
Zaterdag, 1 mei 2004 00:25
Max het is nu 40 dagen geleden dat je ben overleden,de dagen worden steeds moeilijker ik mis je zo ontzettend erg,dat is met geen pen te beschrijven.
Hoe ik alleen door moet gaan weet ik niet.De tijd zal het leren.
love you ineke
|
303) |
Marian Koopman |
Plaats: Den Helder |
|
|
Zondag, 25 april 2004 01:24
daar ben ik alweer en dan zo laat.ik ben naar opening vaarseizoen geweest was wel gezellig maar dan kom je thuis in een leeg huis.Veel mensen vonden het fijn dat ik er weer was maar het lijkt of niemand jouw mist.Gek is dat terwijl iedereen daar ook weet dat je dood bent.Niemand vraagt nog naar je en dat doet zeer maar iedereen gaat zo weer verder met zijn leven en ik sta nog steeds een beetje stil.Je kan het niemand kwalijk nemen maar toch is het pijnlijk.Jeetje lieverd wat mis ik je nu er zijn geen woorden voor.wil je me helpen van waar je bent ik red het niet meer alleen. Ik doe mijn best echt waar maar ik ben zo eenzaam nu waar is dit in godsnaam allemaal voor nodig geweest.Ik zou je nu zo graag willen aan raken met je praten.Ik laat je los dat moet maar het is allemaal even dubbel ik wil je terug.Hou van je ik gun je de rust die je als geen ander verdient maar het is allemaal verdomt moeilijk. ik schrijf je gauw weer lieve groetjes Marian xxx
|
302) |
nellie en fred |
Plaats: heerlen |
|
|
Vrijdag, 23 april 2004 19:27
lieve allemaal
mam maria ,pap wiel,kees,
pap stoeky, mam annie,opa nol ,oma nel,
maria, joke, sjon,nul,sjeng,alfons en moeke xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
MET JULLIE SAMEN EN MIJN GEDACHTEN MOETEN WIJ TOCH EEN BEETJE MIJN ZUSJE KUNNEN HELPEN .
om deze tijd goed door te komen en haar te helpen om haar bestralingen te doorstaan en door te gaan met haar leven
en om te genieten met haar kleinkind davynahelp ons in ons hart zijn jullie er ook en zij is nog veel te jong en naar jullie toe te gaan
EENS KOMEN WIJ OOK NAAR JULLIE MAAR NU IS DE TIJD ER NOG NIET RIJP VOOR HELP ONS BEDANKT WIJ ZIJN OOK VAN JULLIE EN BLIJVEN MET ONS HART VAN JULLIE HOUDEN LIEFS NELLIE XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
|
301) |
Marian Koopman |
Plaats: Den Helder |
|
|
Donderdag, 22 april 2004 23:53
Lieve Bertus ik hoop dat je het goed hebt waar je nu bent.Wat is mijn leven anders geworden zonder je.Eindelijk droom ik van je waar ik blij mee bent.
Het zijn dromen die raar zijn maar ook zo echt alsof ik je kan aanraken en hoor je praten.Je hebt misschien wel vanaf boven gezien dat ik heel druk bezig ben geweest in de tuin.Ik wil dat alles zo gaat alsof je er nog gewoon bent.Weet je nog kwam je thuis van je werk en dan een bakkie in het laatste zonnetje.Afscheid altijd vreselijk kan je nooit maar in 3 maanden tijd is onmenselijk. Alles is nog zo het zelfde hier dat het heel gewoon zou zijn als je weer thuis zou komen. Ik hou je langs deze weg een klein beetje op de hoogte vind je vast niet erg toch? Voor altijd een plekje in mijn hart en de herinneringen zijn me dierbaar.Zo schat ik schrijf je weer en hou veel van je maar dat weet je.
Marian. Liefs van de kinderen xxx
|
300) |
ans |
|
|
Donderdag, 22 april 2004 23:03
hoi lief steek nog even een kaarsje voor je aan. mis je steeds meer, kan niemand begrijpen maar jij wel he.hoop dat je je rust gevonden hebt, help me een beetje he. dag schat.
|
299) |
edith |
Plaats: den helder |
|
|
Zaterdag, 17 april 2004 20:38
hoi lieve pa,
daar ben ik weer , nu een jaar en 10 dagen terug dat je stopte met leven, ik mis je zo erg maar dat wist je al.
met onze jongens gaat alles best en met ons ook wel op z'n tijd. en tja we moeten wel door he , zoals iedereen zegt. maar jij kan toch alles zien van daar waar je bent, toch? ik weet het haast wel zeker.maar je leeft in mij voort, ik merk hoe veel ik van je weg hebt, en dat is best wel geinig om te zien, soms hoor ik jou praten en dan ben ik het zelf.
ik was wel iemand tegen gekomen en dacht dat jij het was, ik moest even tot mezelf komen om niet iets te zeggen tegen die meneer. maar ja je bent bij ons en in ons hart.pap ik mis je en ik hoop toch wel dat ik eens een zeintje krijg van je dat je nog bij me bent. of heb je het te druk met onze prinses Juliaantje, die als het goed is ook bij je is.het is vast wel gezellig daar ik hoop het tenminste voor je. pap tot gauw en ik hou van je. liefs en kusjes edith, bas , mitchell en lars xxxxxxxxxxxxx.
|
298) |
Wout Kist |
Plaats: Zwolle |
|
|
Zondag, 11 april 2004 22:58
Een herinnering aan mijn zoon Stijn.
Wat fijn dat er herinneringen zijn,
al is het maar van twee en een half jaar.
Je stierf op woensdagmorgen om 2.28 uur 13 augustus 2003 na een enorme onoverwinnelijke strijd. Hoe raar het ook klinkt, jouw sterven bracht een emotie los die heel veel weg had van wat wij voelden bij jouw geboorte. Ook dat was een strijd, geladen met huilen en geluksgevoelens. Nu ben je verlost van alle pijn, het enige geluk wat er hierin is te vinden.
Alleen nu verdween je weer. Nooit gedacht dat je zo kort bij ons zou zijn.
Erger voelt het nu we ontdekken dat er iemand bestaat met een nieuwe aanpak, die kinderen met hetzelfde inmiddels heeft genezen. Niet zomaar een percentage, nee 6 van de 7. En dat zijn enkel de pacienten die hadden wat jij had. hij geneest nog zo veel meer soorten. Het steekt als ik bedenk dat we ons rot gezocht hebben naar zo iemand, maar niet vonden. Nu, nu jij er niet meer bent horen we van hem. Waarom toch? ik kan het niet begrijpen, waarom hebben de ouders die het wel wisten het niet bekend gemaakt, maar voor zich gehouden?
Nu rest ons enkel het voort te zeggen aan anderen die er nu nog wel wat aan hebben. Iets wat veel eerder had gemoeten.
Stijn, de pijn die ik voel is permanent, ik ben je hier op aarde kwijt. Maar ik besef dat het mijn liefde voor jou is die zo zeer doet. Ik kan er niet genoeg van krijgen, zoveel houd ik van je.
En jij ook van mama en ook van papa.
Dag mijn grote jongen.
|
297) |
Anda |
|
|
Zaterdag, 10 april 2004 23:26
vaders, het is nu 4 maanden geleden dat je zo onverwacht van ons bent heengegaan. En het is nog iedere dag moeilijk te geloven dat je nooit meer bij ons terugkomt. Iedere keer als ik bij mama ben dan voelt het of je nog in ons midden bent. Mama is inmiddels geopereerd ze heeft er lang op moeten wachten maar het is allemaal goedgegaan. Ik ben de hele tijd bij haar gebleven in t ziekenhuis maar het was wel moeilijk omdat ik je daar voor het laatst levend heb gezien. Ik kom nu vaak bij haar maar overdag voelt ze zich toch eenzaam ze zegt: "Ik kan nu niet met Thé praten" en ja ik vind het ook moeilijk want ik kon altijd op je rekenen en je was altijd zo vindingrijk en dat is er nu niet meer...Iedere dag zijn mijn gedachten nog bij jou en ik weet niet of dit gemis ooit weggaat maar ik probeer verder te gaan met m'n leven ondanks het verdriet. Ik hoop dat het je nu goed gaat zonder pijn waar je ook bent en ik een teken van je krijg..Morgen is de 1e Pasen zonder jou en beslist geen feestdag voor mij. Liefs Anda
|
296) |
nadine |
Plaats: hoofddorp |
|
|
Donderdag, 8 april 2004 17:27
lieve opa,
ik heb dit nog nooit gedaan...in elk geval niet naar u...ik ben zelfs nooit bij uw graf geweest...misschien omdat ik u niet goed heb gekend, maar misschien ook wel omdat ik ut niet durf. papa zegt altijd dat hij bijna nooit naar uw graf gaat omdat hij daar toch niets heeft...al weet ik dat oma er wel behoefte aan heeft. papa zegt altijd 'ík herinner me je opa zoals hij was voor zijn dood, na zijn dood wilde ik hem niet zien, ik wilde de herrinnering van hoe hij levend was en niet dood. '
tante hannie heeft nu ook kanker, oome cor zal het er wel heel erg moeilijk mee hebben, net zoals bart en denise want wat moeten die nou zonder hun moeder...ik heb haar zins ze ziek is niet meer gezien, ik durf er niet naar toe bang dat het de laatste keer zal zijn dat ik haar zie of gewoon bang om haar daar ziek te zien liggen? ik weet het niet! ik durf het gewoon niet! er gaan zoveel mensen dood aan kanker...als u er niet aan dood was gegaan had ik nu nog 2 opa's gehad, maar ook u ging dood aan kanker net als zoveel andere mensen...hoelang gaat het dan nog duren voor tante hannie??? moet ik er dan maar wel naartoe gaan?? ik weet het niet hoor. opa? als ik u nodig heb, dan bent u er wel hè?! één van me vriendinnen jessica zei gisteren tegen me...als iemand dood gaat betekend het niet dat die iemand helemaal weggaat want hij of zij zal altijd in je hart blijven. zij luisterd tenminste als ik iets vertel en aan haar wil ik ut ook wel kwijt, ze zegt in elk geval dingen die ut weer wat minder erg maken. ik hoop dat u haar wel eens heeft gezien vanaf daarboven...en dat u snapt wat ik bedoel. als ik u nodig heb opa dan ben ik hier of kijk ik uit m'n raam naar de sterren en zal ik u vast wel ergens tussen die sterren zien.
dag lieve opa.
xxx
ps. met oma gaat het goed hoor!
|
295) |
Nadine |
Plaats: Hoofddorp |
|
|
Donderdag, 8 april 2004 17:08
lieve marcel,
al hebben vele van ons je nooit egt goed gekend...we zullen altijd blijven denken aan hoe je op het schoolplein zat met je hoed op en je hondjes naast je, met iedereen un praatje maken en soms kinderen stiekem gratis snoep geven als ze geen geld mee hadden. voor ons blijf je ons lievelings concierge! we zullen je nooit vergeten!
veel liefs en un knuffel terug
nadine en nog vele kinderen van de ksh
|
294) |
claudia |
Plaats: Amsterdam |
|
|
Donderdag, 8 april 2004 13:45
Liefe mama en broer ik mis jullie .
Claudia en de kinderen
|
293) |
karin |
Plaats: amersfoort |
|
|
Woensdag, 7 april 2004 16:34
Hoi lieve pap, het is bijna 5 maanden geleden en nog steeds heb ik het idee dat als ik naar mama ga dat je gewoon thuis zal zijn of lekker aan het werk in de tuin.
Ik mis je zo ontzettend en ik weet niet goed hoe ik mama moet helpen,kan naar mijn gevoel niet genoeg doen.
Vorig jaar om deze tijd was er nog niks aan de hand en waren jullie bijna 30 jaar getrouwd.
Ik hoop dat je het goed hebt daarboven en dat je er toch een beetje bij kunt zijn als in jumi je eerste kleinkind geboren wordt.
|
292) |
terese grassi |
Plaats: amsterdam-west |
|
|
Dinsdag, 6 april 2004 20:50
:-( vandaag, 6 april heeft de vader van een goeie vriendin van mij, Wim Ruurs, euthanasie laten plegen.. hij kon niet meer.. een half jaar geleden ontdekte hij slokdarmkanker en na een operatie kon ie niet meer goed eten en drinken en had ie toch overal uitzaaiingen.. hij kon niet meer leven, en vandaag rond half 3 is hij overleden.. ik vind het zo erg voor hem, voor zijn vrouw en boor Brenda... dit had nooit mogen gebeuren. zelf heb ik al 9 jaar borstkanker met uitzaaiingen in mn botten en inderdaad dat is al lang in vergelijking met andere mensen die zo snel heengaan, wat ik heel erg vind!!en niet eerlijk!!
lieve Wim Ruurs, ik zal jou ook nooit vergeten en heb je altijd erg graag gemogen en ik geef heel veel om je!! alle kracht voor de familie...
|
291) |
Harriët |
Plaats: Julianadorp |
|
|
Vrijdag, 26 maart 2004 11:17
Lieve mamsje, afgelopen zaterdag 20 maart, was het 5 jaar geleden dat je bent gestorven. Mijn liefde voor jou zal nooit veranderen, je zit in mijn hart. Ik mis je nog zó vreselijk, dat ik bang ben dat dit nooit meer overgaat. Er is nog zoveel wat ik je wil vertellen en wil laten zien. Je kleinkinderen zijn ondertussen al 14 en bijna 16, en wat zou je Boris leuk gevonden hebben, oh mam, ik mis je!
Heb je Juliaantje ondertussen al gezien? Misschien kunnen jullie wel enorm lachen met elkaar, zij had ook wel humor, niet zoveel als jou, maar toch. Dag m'n liefste mamsje, ik hou van je hoor, dikke zoen.
|
290) |
Marian Koopman |
Plaats: Den Helder |
|
|
Vrijdag, 26 maart 2004 08:41
Hier ben ik weer lieve Bertus,
13 maart 1 jaar bij ons weg en we hebben het mooi herdacht.Hoe moeilijk ook maar we gaan door omdat er dom weg geen keus is.Het gemis is vreselijk en nu denk ik het zal nooit meer over gaan.Je plekje op de begraaf plaats is zoals jij het wilde misschien kan je het zien.Je wilde op gaan in de natuur en dat hebben we ook zo gedaan niet zo strak allemaal.Het plekje is er ook mooi voor geschikt omdat het op een hoek is.Ik ben er vaak ik voel me dan zo dicht bij je.Dion is bezig met alle dia's op cd te zetten zodat ze niet verloren gaan.Hoe kan het dat ik je soms heel dicht bij voel en dan weer ver weg.Ik wacht op een teken van je dat zou je doen ik hoop dat het je lukt.Ik wil zo graag zeker weten dat je nog mee kijkt met ons.We moeten verder zonder jou en dat stuk is voor ons om dat hoe moeilijk ook te gaan doen.Vraag niet hoe want daar ben ik nog steeds niet achter.Ik weet wel dat ik niet meer kompleet ben. De leegte is bodemloos ver
hoe kan het ook anders als een mens nooit ziek ineens in 3 maanden weg is.
Onvoorstelbaar en te gek voor woorden.Nu 1 jaar verder en er is niet veel verandert alles gaat zo zijn gangetjen.Dat maakt het ook zo onbegrijpelijk maar goed lieve Bertus met opnieuw de hoop dat je dit kunt lezen zeg ik tot de volgende keer.
Veel liefs van je meissie Marian.
|
289) |
ans |
|
|
Donderdag, 25 maart 2004 23:51
hoi schat ,ben je er nog? ik steek een kaarsje voor je aan. hoop dat het je goed gaat. hou van je!
|
288) |
ans |
|
|
Donderdag, 25 maart 2004 23:50
hoi schat ,ben je er nog? ik steek een kaarsje voor je aan. hoop dat het je goed gaat. hou van je!
|
287) |
angelique |
Plaats: tegelen |
|
|
Woensdag, 24 maart 2004 20:53
lieve Jo,
het was afgelopen 16 maart dat je bent overleden aan de gevolgen van longkanker.
Ik herinner me het helaas als de dag van gister.
de arts gaf je 'n half jaar hooguit 'n jaar,maar je ging als een rotvaart achteruit,we mochten je nog drie en 'n halve maand bij ons hebben.waarbij we je,samen met je twee andere schoon-
dochters,je drie zoons en man,heel intensief hebben bijgestaan.Die periode van verdriet,en toch door de tranen heen
'n glimlach,zal me altijd bijblijven.
rust zacht Jo, voor altijd ben je bij me.....angelique.
|
286) |
Spikkel |
Plaats: Dordrecht |
|
|
Woensdag, 24 maart 2004 19:02
Lieve pappa,
Het is alweer meer dan vier maanden geleden, je bent alweer langer dood dan dat je ooit ziek bent geweest... Vandaag zijn we naar de Daniel den Hoed-kliniek geweest, ik vond het zo moeilijk om daar te komen, want daar heb ik je de laatste keer in leven gezien en daar ben je gestorven. En soms denk ik dat je daar nog steeds bent, dat je op ons wacht. Vandaag ben ik ermee geconfronteerd dat dat niet zo was, dat je er echt niet meer bent, niet fysiek bij ons op aarde in ieder geval. Ik vind het zo ontzettend oneerlijk, je hebt nooit een kans gehad, toen ze het ontdekten was het allemaal al veel te laat. Waarom gaan juist de goeie mensen zo jong dood, ik heb je nog gezegd dat ik je nog lang niet kon missen, maar je ging toch, terwijl je zo gevochten hebt en zo dapper en sterk bent geweest. Dat is niet eerlijk. Misschien heeft het allemaal een reden, maar vooralsnog begrijp ik het gewoon niet. Ik hou van je.
|
285) |
Marja Visée |
Plaats: Culemborg |
|
|
Zondag, 21 maart 2004 20:18
Lieve Frank,
Je bent pas drie maanden overleden.Het leven is zo moeilijk en zwaar. Ik hoop zo dat ik Bianca kan helpen. Ze heeft het zo verschrikkelijk moeilijk. We hebben ontzettend veel steun aan elkaar.
Ik hoop dat je ons vanaf boven kunt zien.
Ik hou ontzettend veel van je dochter en ondanks dat ik het verschrikkelijk moeilijk heb zal ik toch mijn best blijven doen om haar te helpen.
Dag lieverd, ik hou van je.
|
284) |
Dini |
|
|
Zaterdag, 20 maart 2004 14:07
Dag lieve Nic.
Pas donderdag begraven en nu voelen we ons al zo eenzaam zonder jou.
We zullen proberen je wensen te laten uitkomen.Bedankt voor alle mooie en goede dingen. Jij was mijn maatje.
Dini,Bas en Arthur.
|
283) |
sjaak bontje |
Plaats: heiloo |
|
|
Zondag, 14 maart 2004 20:41
lieve addie,
gisteren was het dan zover dat onze dochter petra verhuisde naar haar nieuwe woning in alkmaar.
ze heeft ruim zes maanden bij me gewoond, het was gezellig maar te verwachten dat ze ook zelf weer iets wilde opbouwen nadat zij en frank uit elkaar gegaan waren.
het zal voor mij extra wennen zijn, dat ik thuis nu weer alleen ben.
gelukkig begint de tuin al weer uit te lopen en geeft me straks voldoende werk en hopelijk ook veel afleiding.
rond pasen ga ik marco bezoeken in boedapest, dit hadden jij en ik in 2002 nog afgesproken, maar ik hoop dat je van boven mee kan kijken.
je zei toen: als de gezodheid het toelaat, dan....., maar inmiddels ben je alweer ruim negen maanden overleden
liefs sjaak
|
282) |
Marianne |
Plaats: Amsterdam |
|
|
Vrijdag, 12 maart 2004 21:24
Lieve papa,
Het is 'al' bijna anderhalf jaar geleden dat je stierf en ik mis je nog iedere dag. Je bent geen uur uit mijn gedachten en het verlies heeft een enorme impact op mijn leven gehad. Niets is meer hetzelfde, overal hangt een schaduw overheen...
Je was zo sterk en wilde nog zó graag... Lieve pap, wat heb ik een bewondering voor je dat je je ziekte zo moedig droeg. Ik hou van je en zal je altijd blijven missen...
Dikke knuffel van je meissie
"Still Rockin' all over the World"
|